دوست داشتن.....
در معادله زندگی آینده هیچ وقت با گذشته برابر نیست...
اغلب ما با اینکه این جمله که نه این حقیقت را میدانیم اما باز هم در گذشته زندگی میکنیم..برای خودم سوال بزرگی است که واقعأ چرا؟؟؟
شما میدانید چرا؟
احساس میکنم که وجود آدمی با غم بیشتر اخت میشود تا شادی!!!
این را اگر میگویم به این دلیل است که آدم هایی که در گذشته خود درد یا غمی داشته اند بیشتر با گذشته زندگی میکنند و حسرت میخورند تا آنهایی که گذشته ای فارغ از غم داشته اند..
میشود قدری به آینده هم فکر کرد،فرقی ندارد هم تورا میگویم هم خودم را.
گذشته سمج ترین هیولای زمان است که تا تو اونو ول نکنی اون ول کنت نیست.
بعضی وقت ها خیلی زود دیر میشود،،،،،،،،،
پس قبل از دیر شدن!
بر میخیزیم....
آنچه که منتظر ماست آینده است و بس........
یه ستاره خوب چشمک زنون
خندید و گفت کنارتم تا آخرشُ ت پای جون
ستاره قشنگی بودُآروم و ناز و مهربون
ستاره شد عشق منو منم شدم عاشق اون
اما زیاد طول نکشید عشق منو ستاره جون
چون ابری اومد ستاره رو دزدید و برد نامهربون
حالا شبا به یاد اون زل میزنم به آسمون
دلم میخواد داد بزنم
این بود قول و قرارمون؟؟؟؟؟؟
تو رفتی و از خودتم حتی نذاشتی یه نشون...
تا چشمت کار میکنه برفه..برف و...برف و...برف...برف.
برف دوست دارم اما دلتنگم.موقع دلتنگی هیچ چیز و دوست ندارم
جز چیزی که براش دلتنگم.
شوخی های مردم و جدی نمیگرفتم.
به حرف ها اعتماد نمیکردم
اما شوخی شوخی اختیار از دست دادم..
دلتنگم.
نیست
دوست داشتن، دراوج، از سر حد عقل فراتر میرود و فهمیدن و اندیشیدن را از
زمین می کند و باخود به
قله ی بلند اشراق می برد